เส้นเวลาในประวัติศาสตร์ - หน่วยงานบริการการแพทย์ฉุกเฉิน

ไทม์ไลน์ประวัติศาสตร์

	1966 National Academy of Sciences - สภาวิจัยแห่งชาติจัดพิมพ์รายงานชื่อ การเสียชีวิตจากอุบัติเหตุและความพิการ: โรคที่ถูกละเลยของสังคมสมัยใหม่ ซึ่งแนะนำให้ใช้โปรแกรมนำร่องเพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพของการให้บริการรถพยาบาลที่มีแพทย์ประจำตัวเพื่อการดูแล พระราชบัญญัติความปลอดภัยทางหลวงปี 1966 กำหนดมาตรฐานแห่งชาติสำหรับการตรวจสอบยานพาหนะบริการฉุกเฉินที่ใช้แล้ว พระราชบัญญัติความปลอดภัยด้านการจราจรและยานยนต์แห่งชาติปี 1966 ระบุการออกแบบและการก่อสร้างรถพยาบาล
	1967 ดร. แฟรงค์แพนทริดจ์จากเบลฟาสต์ประเทศไอร์แลนด์เผยแพร่การศึกษาครั้งแรกที่กำหนดหน่วยดูแลหลอดเลือดหัวใจเคลื่อนที่
	1969 ดร. วอลเตอร์กราฟเริ่มโครงการหน่วยดูแลหลอดเลือดหัวใจเคลื่อนที่ที่โรงพยาบาล Daniel Freeman ใน Inglewood-Centinela “ Heart Car” บริจาคโดย McCormick Ambulance และติดตั้งเครื่องตรวจการเต้นของหัวใจเครื่องกระตุ้นหัวใจและอุปกรณ์วิทยุสื่อสารเริ่มให้บริการ คณะผู้บังคับบัญชาพบกับผู้นำชุมชนและตัดสินใจที่จะฝึกอบรมเจ้าหน้าที่ดับเพลิงในตำแหน่งแพทย์
	September 12, 1969 ชั้นเรียนแพทย์ครั้งแรกเริ่มฝึกที่โรงพยาบาล Harbor General ภายใต้ Dr.J.Michael Criley และพยาบาลผู้ป่วยวิกฤต Carol Bebout)
	December 8, 1969 หน่วยกู้ภัยดับเพลิงแห่งแรกของแอลเอเคาน์ตี้ Squad 59 เข้าประจำการอย่างเป็นทางการ ตั้งอยู่บนพื้นที่ของโรงพยาบาลฮาร์เบอร์เจเนอรัลและได้รับการดูแลโดยแพทย์ที่ได้รับการฝึกอบรมใหม่สองคนในแต่ละกะ งานเริ่มต้นด้วยการเรียกเก็บเงินของรัฐเพื่อให้แพทย์สามารถให้การช่วยเหลือชีวิตทางการแพทย์ขั้นสูงได้โดยไม่ต้องอยู่ภายใต้การดูแลโดยตรงของพยาบาลหรือแพทย์ ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับบ้านทั้งสองแห่งของรัฐโดยวุฒิสมาชิก James Wedworth และ Assemblyman Larry Townsend
	กรกฎาคม 14, 1970 พระราชบัญญัติแพทย์ของ Wedworth-Townsend ได้รับการลงนามในกฎหมายโดยผู้ว่าการ Ronald Reagan แคลิฟอร์เนียกลายเป็นรัฐแรกที่นำกฎหมายที่อนุญาตให้แพทย์ให้การช่วยเหลือชีวิตทางการแพทย์ขั้นสูง
	กันยายน 1970 แพทย์คนแรกจบการศึกษาจากสถาบันฝึกอบรมแพทย์
	May 11, 1971 ผู้ผลิตรายการโทรทัศน์ Robert Cinader สนใจที่จะพัฒนาซีรีส์ใหม่เกี่ยวกับการช่วยเหลือ NBC และไปเยี่ยมชมสถานีดับเพลิง 7 และสถานีที่ 36 ของลอสแองเจลิสเคาน์ตี้
	มกราคม ละครทีวีเรื่อง“ Emergency!” ถ่ายทอดสดครั้งแรก ซีรีส์ดังกล่าวสร้างความตระหนักแก่สาธารณชนเกี่ยวกับโครงการแพทย์ทั่วประเทศ
	1973 พ. ร. บ. ระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉินปี 1973 ได้รับการลงนามในกฎหมายจัดตั้งรัฐบาลกลางให้ทุนสนับสนุนระบบ EMS
	1974 ดร. โรนัลด์สจ๊วตแพทย์เวชศาสตร์ฉุกเฉินได้รับการแต่งตั้งให้อยู่ในความดูแลของสถาบันฝึกอบรมแพทย์ เขาปรับเปลี่ยนหลักสูตรแพทย์และเขียนคู่มือการฝึกอบรมแพทย์ฉบับแรก
	ปลายทศวรรษ 1970 มีการวางโปรแกรมการศึกษาต่อเนื่อง ขณะนี้แพทย์จำเป็นต้องรับรองใหม่ผ่านการเขียนไฟล์การสอบทักษะ
	ปลาย 1979 คณะกรรมการ EMS จัดตั้งขึ้นโดยเทศบัญญัติเทศมณฑล คณะกรรมการผู้บังคับบัญชาใช้นโยบายการจัดหาบุคลากรหน่วยช่วยชีวิตขั้นสูง (ALS) ซึ่งต้องการแพทย์ที่ได้รับใบอนุญาตสองคนในการดูแลหน่วย ALS ใด ๆ
	พฤศจิกายน 1980 พระราชบัญญัติบริการการแพทย์ฉุกเฉินและบุคลากรทางการแพทย์ฉุกเฉินได้รับการลงนามในกฎหมายกำหนดความรับผิดชอบของรัฐสำหรับบริการการแพทย์ฉุกเฉินโดยการกำหนดของหน่วยงาน EMS ในพื้นที่ คณะกรรมการผู้บังคับบัญชาของลอสแองเจลิสเคาน์ตี้อนุญาตให้บริการสุขภาพเติมเต็มบทบาทของหน่วยงาน EMS และรับผิดชอบการประสานงานโดยรวมของบริการฉุกเฉินในแอลเอเคาน์ตี้
	December 15, 1983 โรงพยาบาลบาดเจ็บระดับ 1 แปดแห่งแรกได้รับการกำหนดและเปิดใช้งานโดยคณะกรรมการผู้บังคับบัญชา
	ปลาย 1983 ศาลฎีกาของสหรัฐอเมริกากำหนดว่ารัฐบาลท้องถิ่นที่ให้การผูกขาดจะไม่ได้รับการยกเว้นจากกฎหมายต่อต้านการผูกขาดเว้นแต่จะมีการระบุนโยบายอย่างชัดเจน
	1984 พระราชบัญญัติ EMS ได้รับการแก้ไขเพื่อให้หน่วยงาน EMS ในพื้นที่สามารถสร้างพื้นที่ปฏิบัติการพิเศษสำหรับผู้ให้บริการ EMS ส่วนตัวเช่น บริษัท รถพยาบาล
	1984-1985 โรงพยาบาลที่มีความสามารถในการจัดการกับความต้องการเฉพาะของเด็กได้รับการกำหนดให้เป็นแผนกฉุกเฉินที่ได้รับการอนุมัติสำหรับศูนย์การดูแลผู้ป่วยเด็กวิกฤต
	ปลายทศวรรษ 1980 การทดสอบและการรับรองแพทย์จะถูกโอนจากมณฑลท้องถิ่นไปยังรัฐ
	กรกฎาคม ตามกฎหมายการรับรองแพทย์จะเปลี่ยนเป็นใบอนุญาตและการทดสอบจะถูกตัดออกจากกระบวนการรับรอง
	1995 สถาบันฝึกอบรมแพทย์ร่วมกับ EL Camino Community College District
	มีนาคม หน่วยงาน EMS ได้กำหนดศูนย์ตอบโต้การทำร้ายทางเพศ (SART) 5 แห่งแรก
	กันยายน 1997 Standing Field Treatment Protocols (SFTPs) ได้รับการอนุมัติจากหน่วยงาน EMS ให้นำไปใช้กับแผนกดับเพลิงลอสแองเจลิส SFTPs อนุญาตให้แพทย์ให้การรักษาช่วยชีวิตฉุกเฉินโดยไม่ต้องติดต่อโรงพยาบาลฐานแพทย์
	กุมภาพันธ์ 2002 หน่วยงาน EMS ได้รับทุนสนับสนุนจากรัฐบาลกลางเป็นปีแรกเพื่อเตรียมโรงพยาบาลเพื่อรับมือกับภัยพิบัติภายใต้โครงการเตรียมความพร้อมของโรงพยาบาล
	สิงหาคม หลังจากการดำเนินการตามข้อกำหนดของศูนย์การบาดเจ็บสำหรับเด็ก Title 22 หน่วยงาน EMS ได้กำหนดศูนย์การดูแลผู้ป่วยวิกฤตด้านการแพทย์สำหรับเด็ก 5 แห่งแรก
	มิถุนายน หน่วยงาน EMS ภายใต้โครงการเตรียมความพร้อมของโรงพยาบาลกำหนดให้โรงพยาบาล 11 แห่งเป็นศูนย์ทรัพยากรภัยพิบัติเพื่อประสานงานการวางแผนภัยพิบัติและกิจกรรมการเตรียมความพร้อมในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ โปรแกรม DRC กลายเป็นรากฐานของกิจกรรมการเตรียมความพร้อมในกรณีฉุกเฉินสำหรับชุมชนด้านการดูแลสุขภาพ
	December 1, 2006 ศูนย์รับ STEMI (SRC) สามแห่งแรกถูกกำหนดโดยหน่วยงาน EMS
	มิถุนายน ซื้อระบบการแพทย์เคลื่อนที่ประกอบด้วยรถแทรกเตอร์ / รถพ่วงแผนกฉุกเฉิน 10 เตียงและรถสนับสนุนและสิ่งอำนวยความสะดวกเต็นท์ 100 เตียง
	เมษายน ศูนย์โรคหลอดเลือดสมองที่ได้รับการอนุมัติ 10 แห่งแรกถูกกำหนดโดยหน่วยงาน EMS
	กุมภาพันธ์ 2012 หน่วยงาน EMS ได้นำระบบการดูแลแบบภูมิภาคไปใช้กับผู้ป่วยภาวะหัวใจหยุดเต้นที่รักษาให้กลับมามีการไหลเวียนได้เอง (ROSC) ผู้ป่วยที่เป็นโรค ROSC ถูกส่งไปยังศูนย์รับ STEMI สำหรับภาวะอุณหภูมิต่ำที่อาจเกิดขึ้นได้หรือการแทรกแซงทางหลอดเลือดหัวใจ
	มิถุนายน 7, 2012 หน่วยงาน EMS ร่วมมือกับ American Heart Association โรงพยาบาลในพื้นที่หน่วยงานผู้ให้บริการ EMS และหน่วยงาน EMS ในแคลิฟอร์เนียตอนใต้อื่น ๆ เพื่อสนับสนุนการเปิดตัว *CPR ข้างทางเดิน* วัน
	ธันวาคม การกำหนดโรงพยาบาลรักษาอีโบลาสองแห่ง
	ธันวาคม ระบบโรคหลอดเลือดสมองที่ครอบคลุมได้รับการอนุมัติจากคณะกรรมการผู้ดูแลโดยมีการกำหนดศูนย์โรคหลอดเลือดสมอง 10 แห่งแรก
	2018 การนำระบบจังหวะสองระดับไปใช้ การดำเนินการตามเกณฑ์วิธีการรักษาตามความประทับใจของผู้ให้บริการ
	2019 การดำเนินการศึกษาทดลอง ECMO EMS ฉลองครบรอบ 50 ปี
	2020 โรคระบาด – การฉีดวัคซีน PPE และการกระจายการรักษา
	2022 การใช้งาน i-gel
	2023 ฉลองครบรอบ 40 ปีการบาดเจ็บ

ไทม์ไลน์ประวัติศาสตร์

ส่วนหัวชื่อเรื่องการตกแต่งไทม์ไลน์ประวัติศาสตร์

ไทม์ไลน์ประวัติศาสตร์